Tijd om je bed eens te verschonen!
Wie kent dat gelukzalige gevoel niet dat je krijgt van het in een vers verschoond bed stappen? Laatst las ik dat uit onderzoek blijkt dat 64 procent van de ondervraagden een schoon bed prefereert boven seks. De combinatie in de vraagstelling geeft te denken…
Maar laten we dit gevoel eens doortrekken naar de werkvloer. Wanneer ben jij voor het laatst in een schoon bed gestapt op je werk? Of wanneer heb jij voor het laatst gezorgd voor een schoon bed op je werk? Dat gevoel van frisse lakens en een strak opgemaakt dekbed.
Ik kom te vaak de duurbetaalde turfsmurfen, vinkvee en spreadsheetfundamentalisten tegen die helemaal niet doen wat ze moeten (én kunnen) doen. Te vaak zie ik dat het industriële tijdperk zijn verwoestende vat heeft gekregen op kantoorpersoneel. Aan de lopende band in een overhemdje met stropdas. Met een beetje pech ruikt het zelfs een beetje: net als dat bed dat al twee weken niet verschoond is. Iedereen komt braaf om 8.30 uur binnen en loopt dan eerst naar het koffieapparaat om vervolgens achter zijn buro te kruipen. Om 10.00 uur het sigaretje en om 12.00 uur met een vaste kliek buiten een rondje lopen om een frisse neus te halen: broodtrommel onder de arm.
Stoelendans
Waarom gaan die collega’s naar buiten? Om een frísse neus te halen. Even dat gevoel van iets anders om je heen: frisheid, reinheid. Ik zeg: tijd om de bedden te verschonen! Maar hoe doe je dat?
Verras wekelijks: denk vooral niet te groot. Maak het moment van naar-je-werk-toegaan als een verliefdheid (‘Wat staat me dadelijk weer te wachten?’). Hoe je verrast, moet je zelf uitvogelen, maar schrijf op vrijdag in je agenda: ‘Nieuwe verrassing voor volgende week maken!’
Doe een stoelendans: letterlijk! Maar dan met werkplekken: ga iedere week op een andere werkplek zitten met een ander uitzicht. Begin klein door eenieders stoelen eens te verwisselen (‘Wie heeft er op mijn stoel gezeten?’).
Geef alle medewerkers twee dagen per jaar vrijaf om zich in te zetten voor een goed doel.
Kom als laatste binnen en ga als eerste weg: in veel ogen het slechte voorbeeld. Geef bewust het ‘slechte’ voorbeeld. De medewerker corrigeert je misschien uit zichzelf, en geeft zo het goede voorbeeld.
Lachen is een must! Vertel iedere week een nieuwe mop of grappige anekdote.
Wanneer heb je voor het laatst je budget aangesproken om spontaan ijsjes of worstenbroodjes te halen voor iedereen? Wist je dat de hersenen dat langer waarderen dan een salarisverhoging?
En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar de boodschap is waarschijnlijk duidelijk: een schoon bed zorgt voor een fris elan.
‘Moet dat nou?’
Nog even dit: neem afscheid van de viezeriken die hun bed niet willen verschonen. Die gasten die liever de lakens zuur laten worden: ramen dicht, verwarming aan en met sokken aan in bed. Vraag hen gewoon te gaan vissen, maar niet meer te komen werken! Je herkent ze makkelijk aan hun gepuf en hun ge-‘Moet dat nou?’ Zij zullen ook vaak roepen dat het werk toch wel gedaan wordt (‘We halen onze doelstellingen toch ook op de oude manier?’). Hoe je ze herkent? Wedden dat het degenen zijn die niet naar buiten gaan voor een frisse neus?
