Waarom Toine Smulders maar beter nooit meer een eigen zaak kan starten

"Geen waardering voor ambacht van de kok"

"Bonneneters geen terugkerend publiek"

"Ik start nooit meer een eigen zaak"

Deze uitspraken doet Toine Smulders in een groot interview in De Gelderlander volgend op het faillissement van zijn Villa Copera in Tolkamer. Het artikel heeft mijn bijzondere aandacht omdat ik tot mijn spijt een week geleden in dezelfde krant moest vernemen dat Toine Smulders failliet was. Ik had er pakweg twee weken eerder nog heerlijk samen met mijn vriendin en schoonouders gegeten. Mijn schoonfamilie was al meermalen bij Toine gaan eten. "Je moet echt een keer mee!" De AH restaurantactie gaf een mooie aanleiding.

Maar nu blijkt dat Toine mij liever niet in zijn Villa Copera had gezien. Ik ben namelijk een "bonneneter" die toch "niet terugkeert". En ik realiseer me niet dat al dat personeel ook betaald moet worden. Het ergste vind ik nog dat hij mij een "parasiet" noemt. Weet ik eigenlijk wel hoe de fazantenfilet bereid wordt? Eigenlijk vindt Toine Smulders mij een goedkope lul. Ik wil niet betalen voor kwaliteit. Ik heb geen waardering voor zijn ambacht.

Toine is volgens De Gelderlander "gelukkiger dan ooit". Zijn faillissement heeft een last van zijn schouders gehaald. Ik ben blij voor hem.

Toine Smulders vindt zijn gasten dus eigenlijk dom. Wij snappen zijn werk niet en willen daar ook niet voor betalen. Typisch een uitspraak voor iemand die waarschijnlijk de schuld niet bij zichzelf zoekt. Dat wij zelf een prijzig wijnarrangement voorstellen en niet de (verder overigens uitstekende) bediening, vergeet Toine gemakshalve even. Toine zal ongetwijfeld Tobias Haagsma kennen. Hij gaf nog niet zo lang geleden een interview waarin hij uit de doeken deed hoe je wél geld kunt verdienen aan die "parasieten".

Het hele interview doet Toine verschrikkelijk zijn best uit te leggen dat hij het zoveelste slachtoffer is van de sprinkhanenplaag die heel horeca ontredderd en kaalgevreten achterlaat. Het is "het zwaarste vak dat je kan hebben". "Vaste gasten bestaan niet meer." "Het heeft niets meer te maken met creativiteit en liefde". Als hij dan ook nog zegt dat hij "het doet voor het applaus", weet ik zeker dat ik het verhaal van een narcist aan het lezen ben.

Maar goed, ik kan het mis hebben. Ik ben maar een parasiet. Ik ben teleurgesteld in Toine Smulders. Ik hoop dat hij zijn leven weer op de rit krijgt maar een goede open sollicitatie als chef-kok kan ik het interview niet noemen.

De schuldeisers krijgen hopelijk ook allemaal hun centjes want anders is dit wel een heel eenzaam interview: de gasten zijn niet te vertrouwen en de leveranciers mogen lezen dat Toine blijer dan ooit is met zijn faillissement.

Met één uitspraak ben ik het wel eens: "Ik start nooit meer een eigen zaak." Verstandig Toine. Het ga je goed.